moja mama

Czasami przychodzi moja mama. Raczej patrzymy w wąskim, rodzinnym gronie, nikt więcej się nie zjawia. Córka ma już 12 lat i nawet się tym interesuje. Chodzi do klasy sportowej, w której uprawiają biathlon. Emocjonuje się, wyniki śledzi na bieżąco. Syn ma sześć lat i on nie jest aż tak mocno zainteresowany. Ogląda, ale przez cały bieg zazwyczaj nie usiedzi.

Nie wymagamy tego. W okolicy, w której mieszkamy, Tomek trochę rozpropagował biathlon. Jest klasa sportowa w szkole. Córka trenuje, podoba się jej to, ale co będzie później - nie wiemy. My jej nie pchamy do sportu. Sama po prostu chciała. To jej wybór.
Oglądam z dziećmi, chyba że są w szkole.

Bardzo dużo dzwonimy do siebie. Przed startem, kiedy mąż wychodzi z hotelu, to on telefonuje. Po biegu - też. Korzystamy również ze skype'a.


Co roku udaje mi się jeździć do włoskiej Anterselvy, gdzie odbywają się zawody Pucharu Świata. Tam mam możliwość zobaczenia biathlonu z bliska i wiem, czym to się je.
Nie wymagamy tego. W okolicy, w której mieszkamy, Tomek trochę rozpropagował biathlon. Jest klasa sportowa w szkole. Córka trenuje, podoba się jej to, ale co będzie później - nie wiemy. My jej nie pchamy do sportu. Sama po prostu chciała. To jej wybór.